Wyschnięte drzewa – wizytówka Harz.
Każdy, kto po raz pierwszy wjeżdża na teren Parku Narodowego Harz, jest wystraszony i zszokowany. Czym? Widokiem ogromnych terenów wyschniętych drzew, wyglądających jak „cmentarzysko lasów”.
To bardzo smutny i przygnębiający obraz.
Wielkie hektary lasów w górach Harz, szczególnie dookoła góry Brocken, Achtermann i Wurmberg, są wyschnięte, martwe.
Z daleka, patrząc na krajobraz Harzu zamiast koloru zielonego, widać tylko szare plamy.
Dlaczego ? Wpływ na taki obraz ma wiele czynników :
- ekstremalne warunki pogodowe : burze, susze, upały…
- szkodnik lasów – Kornik Drukarz
- monokultura
Kornik Drukarz – to najgroźniejszy szkodnik, który zajmuje drzewa chore, osłabione niesprzyjającymi warunkami środowiskowymi. Lubi żerować na drzewach już starych, mających po 80 – 100 lat – szczególnie na świerkach pospolitych.
Ale dlaczego obumierają od razu wielkie tereny lasów, a nie pojedyncze drzewa ? Żeby to zrozumieć – trzeba cofnąć się w przeszłość…
Już przed wiekami lasy były zawsze w bardzo dużym stopniu wykorzystywane przez człowieka: w budownictwie, stolarstwie, górnictwie… Wtedy jeszcze las był mieszany, naturalny.
W XVIII wieku ogromna część drzew została zużyta do wydobycia rudy.
Po I i II wojnie światowej rozpoczęto akcję wycinki drzew w Harzu. Celem było odbudowanie tego, co zostało zniszczone podczas wojny. Takie akcje nazywano Kahlschlag – czyli czyste cięcie drzew. Wycinki rozpoczęto już przed I wojną, i trwało jeszcze długo po zakończeniu II wojny światowej. W wyniku ostrej, nadmiernej eksploatacji lasów, na zaspokojenie potrzeb ludzkości (1930 – 1950), powstały nagie obszary leśne.
Monokultura Aby przywrócić dawny wygląd Harzu i ratować przyrodę zaczęto sadzić drzewa.
ALE, wybrano tylko jeden gatunek drzew: świerki – gdyż rosną najszybciej. Sadzono je wszędzie, nawet w miejscach, które nie były ich naturalnym środowiskiem. Tam gdzie powinny były rosnąć drzewa liściaste np. Buk, Klon, Brzoza – powstały tereny samych drzew iglastych.
Aby chronić las Harzu od następnych wycinek, objęto go pod ścisłą ochroną.
Park Narodowy powstał 1.01.2006 z połączenia dwóch już istniejących Parków :
1994 r. – Park Narodowy w Dolnej Saksonii (Niedersachsen)
1990 r.- Park Narodowy (Hochharz) w Saksoni-Anhalt (Sachsen Anhalt).
Motto parku narodowego na całym świecie brzmi „Niech natura będzie naturą”. Dzięki temu przyroda w Parku Narodowym Harz może się w dużym stopniu swobodnie rozwijać. Dawny las gospodarczy zmienia się w dziki las naturalny – natura zaczęła kierować się własnymi prawami.
Zaczynają rosnąć przeróżne lasy liściaste, krzewy, i rośliny… zaczyna tworzyć się naturalny dziki las. W miejscach, których obumarły świerki, widać już początki nowego życia…
Oczywiście pracownicy Harzu trochę w tym pomagają – sadząc w niektórych miejscach drzewa lasu liściastego, a przy drogach i szlakach turystycznych – usuwają obumarłe, suche drzewa ze względu na bezpieczeństwo.
Ten temat jest bardzo ciekawie wytłumaczony w tym filmie :
4 odpowiedzi
Niestety ale turystyka upadła w tym rejonie i nieprzyjemne się przemierza szlaki. Miejmy nadzieję, że szybko przyroda zrobi swoje. Bo ta góry są naprawdę warte odwiedzenia.Mimo wszystko są piękne i przyjazne.
Witam i dziękuję za odwiedziny.
Dla kogoś, kto rzadko wędruje po górach Harz, taki widok może naprawdę wystraszyć, zasmucić, zniechęcić…. Jednak ci, którzy często tam bywają, patrzą na to już inaczej.
Bardziej zwracają uwagę na to co piękne, co zaczyna rosnąć, na młode zielone drzewka.
Czasu nie da się odwrócić ani przyspieszyć, ale można przyjeżdżać do Harz z innym nastawieniem.
A z turystyką w tych górach, myślę że nie jest aż tak źle, patrząc na te tłumy w typowo popularnych, znanych miejscach…
Pozdrawiam serdecznie 🙂
Gdyby było źle to bym tam nie pojechał a i w przyszłym sezonie zamierzam wrócić. Cenię sobie spokój a tam można go odnaleźć.
O tak, to prawda.
W górach Harz można znaleźć wiele spokojnych miejsc.
Nie tylko na nocleg ale również na spacery, wędrówki.
Na przyszły rok – życzę pięknej pogody i udanego wypoczynku ! 🙂